W roku 1975 pierwsza grupa nowicjuszy złożyła w Smardzewicach profesję sympliczną w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych. Stąd uroczystość jubileuszowa zarysowywała się na horyzoncie naszego pobytu w tutejszym klasztorze jako jeden z momentów kulminacyjnych. Przygotowywaliśmy się do niej poprzez pracochłonne remonty oraz zgłębianie dziejów naszego domu.
Dziękczynnej liturgii przewodniczył o. Wiesław Chabros, wikariusz prowincji warszawskiej. Pod nieobecność ojców prowincjałów biorących udział w kapitule generalnej, towarzyszyli mu przy ołtarzu wikariusze prowincji krakowskiej i gdańskiej: o. Marcin Drąg i o. Robert Wołyniec. Nie zabrakło także wychowawców seminaryjnych z Krakowa i Łodzi oraz niedawnych magistrów i socjuszy nowicjatu. Wszyscy oni w otoczeniu parafian, dobrodziejów, kleryków i postulantów dziękowali Bogu za pięć dekad owocnej formacji pod opieką Świętej Anny. Po Mszy Świętej odbył się uroczysty obiad w niedalekiej restauracji, a następnie braterskie spotkanie w klasztorze. Zanim pokrojono okolicznościowy tort, wikariusze trzech prowincji, wychowawcy obu seminariów oraz socjusz postulatu otrzymali kopie obrazu Matki Pięknej Miłości, który znajduje się w kaplicy nowicjatu od jego zarania.
Na obraz ten spoglądało dotychczas 1064 nowicjuszy, z których 847 złożyło pierwsze śluby. Jest w tej liczbie kilku biskupów, są liczni ministrowie i definitorzy prowincjalni, a także dwaj męczennicy: bł. Zbigniew Strzałkowski (nowicjat 1979/80) oraz bł. Michał Tomaszek (1980/81). Dzisiaj w ich ślady wyruszamy również my.
